Jan Kanty Pawluśkiewicz – kompozytor muzyki teatralnej, filmowej oraz piosenek, a także malarz specjalizujący się w technice żel-art. Urodził się w Nowym Targu. Absolwent średniej szkoły muzycznej oraz Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej.

Współzałożyciel kabaretu Anawa (1966), który z czasem przerodził się w zespół muzyczny z wokalistą Markiem Grechutą oraz licznymi instrumentalistami, wśród nich: Markiem Jackowskim (gitara), Jackiem Ostaszewskim (flet) i Zbigniewem Wodeckim (skrzypce). W 1973r. wokalistą został Andrzej Zaucha, a po reaktywowaniu zespołu (dzięki wstawiennictwu Danuty Grechutowej i Sylwii Pawluśkiewicz) w 1976r. powrócił Marek Grechuta pozostając w nim do całkowitego rozpadu grupy w 2003r.

Wykonawcami jego piosenek byli m.in.: Hanna Banaszak, Sebastian Karpiel-Bułecka, Renata Przemyk, Janusz Radek, Maryla Rodowicz, Beata Rybotycka, Ryszard Rynkowski, Irena Santor, Justyna Steczkowska, Anna Szałapak, Grzegorz Turnau i Zbigniew Wodecki.

Kompozytor wielu form muzycznych, w tym: musicalu „Szalona lokomotywa” (1977), opery „Kur zapiał” (1984), koncertu „Apimondia Mater” (1987), „Opery żebraczej” (1991), oratorium „Nieszpory Ludźmierskie” (1992), poematu symfonicznego „Harfy Papuszy” (1994), koncertu „Amat vita” (1998), misterium „Droga, miłość, życie” (1999), oratorium „Ogrody Jozafata” (2002), koncertu fortepianowego „Liściany kolczyk” (2005), misterium „Przez tę ziemię przeszedł Pan” (2005), oratorium „Weneckie opowieści o piekle i raju” (2008), oratorium „Radość Miłosierdzia” (2009), czy koncertu klarnetowego „Karossa/Carossa” (2013).

Przy większych formach współpracuje z wybitną polską sopranistką Elżbietą Towarnicką, a także z Andrzejem Biegunem, Gwendolyn Bradley, Marzeną Michałowską, Andriejem Skhurhanem i Bożeną Zawiślak-Dolny.

Jego kompozycje prowadzone były przez dyrygentów tej klasy co Mirosław Błaszczyk, Sławomir Chrzanowski, Rafał Jacek Delekta, Wojciech Michniewski, a poza krajem prezentowane w Kanadzie, Portugalii i USA.

W dorobku artysty ważne miejsce zajmuje także komponowanie muzyki filmowej oraz wieloletnia współpraca z Tomaszem Zygadło  [„Rebus” (1977), „Ćma” (1980), „Odwet” (1982)], i Kazimierzem Kutzem [„Zawrócony” (1994), „Pułkownik Kwiatkowski” (1995)]. Stworzył także muzykę do filmów Feliksa Falka [„Wodzirej” (1977), „Szansa” (1979), „Idol” (1984), „Bohater roku” (1986)], Agnieszki Holland [„Gorączka” (1980), „Kobieta samotna” (1981)], Krzysztofa Kieślowskiego [„Krótki dzień pracy” (1981)], Marty Meszaros [„Córy szczęścia” (1999), „Mała Vilma” (2000)], Joanny Kos-Krauze i Krzysztofa Krauze [„Papusza” (2013) – nagroda za najlepszą muzykę podczas 38. Festiwalu Filmowego w Gdyni].

Laureat Festiwalu Filmów Krótkometrażowych w Krakowie (1975), Festiwalu Twórczości Telewizyjnej (1992) oraz Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni (1994). Był czterokrotnie nominowany do nagrody polskiego przemysłu fonograficznego Fryderyk (w kategorii kompozytor roku 1995 oraz album roku 1994, 1996, 2003). W 2005r. otrzymał Laur Krakowa XXI wieku, nagrodę przyznawaną wybitnym osobowościom, łączącym środowiska nauki, sztuki i biznesu. Jest Honorowym Bacą Podhala (1992), oraz Honorowym Obywatelem Gminy Polkowice (2007) i Miasta Nowy Targ (2008), a także Ambasadorem Ziem Górskich (2011).

Obecnie rozwija sztukę żel-art, której jest twórcą. Technika ta polega na wypełnianiu obrazów pojedynczymi kropkami żelowymi. Jego prace dotychczas poza Polską były prezentowane na wystawach w Brukseli, Słowacji, na Węgrzech i we Włoszech. Mieszka w Krakowie.

Wiktor Czajkowski